علت دروغ گویی کودکان و شروع سن دروغگویی
🔹دروغگویی در کودکان خردسال، بخصوص در سنین زیر ۴ سالگی بیشتر دیده می شود؛
علت این رفتار اینست که کودک در این محدوده ی سنی به دلیل عدم توانایی شناختی، نمی تواند بین واقعیت و تخیل فرق بگذارد و ممکن است، حرفی بزند که از نظر بزرگسالان دروغ محسوب شود، اما این به معنای درک او از دروغ بعنوان یک پدیده ی فریب دهنده و گمراه کننده نیست، بلکه غالباً جنبه ی تخیل دارد، و از اینرو اتفاق می افتد که کودک دوست دارد، تصورات خیالی و احتمالا لذتبخش خود را به شکل داستانهایی برای دیگران بیان کند. در این شرایط بهترین واکنش اینست که با حوصله به داستانهای کودک گوش بسپارید، و سعی کنید به قوه ی تخیل او احترام بگذارید، اما با پرسیدن و توضیح دادن حقایق قابل درک به کودک آگاهی دهید و به او بیاموزید که دروغ ها را با حقیقت جایگزین کند.
👈 از آنجا که توانایی درک مسائل اخلاقی همسو با رشد شناختی است، کودکان خردسال نمی توانند تشخیص دهند که دروغگویی کار اشتباهی است.
👈دروغگویی ممکن است بدلیل احساس عدم امنیت، ترس و اضطراب رخ دهد. یا حتی گاهی ممکن است کودک برای جلب توجه اطرافیان اینکار را تکرار کند.
👈 تکرار دروغگویی از سوی کودک می تواند به علت ترس او از تنبیه یا پیامدهای ناخوشایندی باشد که تجربه کرده است.
👈کودکان یاد می گیرند با دروغگویی می توانند، چیزی را که می خواهند بدست آورند. و یا از طریق دروغگویی می توانند در نظر والدین خوب بمانند، لذا به این دلیل ممکن است بیشتر دروغ بگویند. والدین نباید اجازه دهند کودک با دروغگویی به آنچه که می خواهد دست یابد، تا این رفتار تکرار نشود.
🔺 به طور طبیعی با بزرگتر شدن کودک و در نتیجه ی بازخوردها و روش های تربیتی و آموزشی صحیح، او به این درک می رسد، که دروغگویی رفتار خوشایند و پسندیده ای نیست، چون با هدف گول زدن دیگران انجام میشود، و او نمی تواند برای همیشه به این روش عمل کند، لذا کافی است هر بار، فقط دروغ را تایید نکنید و بگویید نه، حقیقت اینست… ؛ نیاز نیست در واکنش به دروغگویی کودک پیش دبستانی، با او بحث و مجادله کنید یا بخواهید رابطه ی خود و فرزندتان را دچار تنش کنید.
👈توجه داشته باشید که گاهی مقایسه کردن کودکان با هم می تواند زمینه ی دروغگویی را فراهم کند.
مقاله پیشنهادی مقایسه کردن کودکان
🔺محیط خانوادگی و نوع واکنش های اطرافیان بخصوص والدین، به دروغگویی کودک، در میزان و چگونگی بروز این رفتار در آینده مهمترین نقش را دارد. اگر والدین با شنیدن دروغگویی های اولیه از سوی کودک که معمولا به شکل شیرین زبانی رخ می دهد، واکنش مثبت نشان دهند، موجب تقویت این رفتار او می شوند.
🔺 والدین بایستی با دیدن رفتار دروغگویی آنرا تائید نکرده و با ملایمت و صراحت به کودک بگویند که این کار او اشتباه است؛ همچنین لازم است، برای کودکی که بزرگتر است توضیح دهند که دروغگویی باعث می شود آنها دیگر به او اعتماد نکنند، تا باعث خاموشی این رفتار در او شوند.
🔺 با مشاهده ی تکرار دروغگویی از سوی کودک، پیامد منفی مناسب برایش در نظر بگیرید، تا یاد بگیرد که این رفتار باید ترک شود. منظور از پیامد منفی، تنبیه بدنی، خشونت فیزیکی یا کلامی و توهین و ترساندن کودک نیست، بلکه هدف آگاه کردن کودک است به اینکه دروغگویی یک کار اشتباه و ناپسند است.
🔺 با توجه به اینکه بخش عمده ای از یادگیری کودکان به صورت مشاهده ای و با الگوگیری از رفتار های والدین شکل می گیرد، مطمئنا دیدن رفتار دروغگویی توسط پدر و مادر، خواهر یا برادر، یا دوستان، به سرعت تقلید خواهد شد، لذا والدین باید خودشان الگوی صداقت و راستگویی باشند.
👈راستگویی کودک را تشویق کنید، و به او بگویید که این کار او بسیار ارزشمند است، حتی اگر با راستگویی به خواسته اش نرسد.
👈محیط خانواده و احساس راحتی برای بیان احساسات در بین اعضا به کودک می آموزد که او می تواند با آرامش و صادقانه هر چه که می خواهد را بیان کند، و این خود کمک بزرگیست برای ممانعت از دروغگویی.
👈اگر کودکی دارید که تقریباً در پایان سنین پیش از دبستان یا قبل از نوجوانی است، و مکرراً دروغ می گوید، ضمن تکرار آموزش ها بهتر است برای ریشه یابی مشکلات احتمالی او را نزد روانشناس کودک ببرید، خصوصا اگر دروغگویی با پرخاشگری همراه بود.
🔺اما توجه داشته باشید که هرگز کودک را با صفات نامناسبی نظیر دروغگو خطاب نکنید، چرا که در ناخودآگاه کودک می پذیرد که من دروغگو هستم، و از سویی اعتماد بنفس کودک با خجالت زده شدن از او گرفته می شود.
✍️ خانم دکتر سمیرا شیرمحمدی ( کاندیدای دکترای تخصصی روانشناسی و مدرس دانشگاه)
منابع این بخش کاملا بر اساس مستندات علمی،تهیه و تنظیم شده است
حق نشر با ذکر منبع بلامانع می باشد.
I like reading through and I conceive this website got some truly useful stuff on it! .